Jak w praktyce zmierzyć parametry macierzy S (macierzy rozproszenia) dla torów transmisyjnych wysokich częstotliwości w płytkach drukowanych? Na jakie problemy należy zwrócić uwagę, jakich błędów się wystrzegać oraz, jeżeli takowe wystąpią, to w jaki sposób mogą wpłynąć na wyznaczane parametry toru?
Na tak postawione przez siebie pytania, podczas warsztatu odbywającego się w ramach Konferencji EMC for Business 2019, odpowiedzi szukał Maciej Urbański z Politechniki Warszawskiej.
Kilka zdań o prowadzącym:
Maciej Urbański jest asystentem badawczo-dydaktycznym w Instytucie Systemów Elektronicznych Politechniki Warszawskiej – ISE.
Zajmuje się projektowaniem układów analogowo-cyfrowych pracujących w zakresie wysokich częstotliwości (rzędu kilku GHz) i stosowanych w systemach sterowania akceleratorów cząstek oraz w eksperymentach związanych z fizyką kwantową. Współpracuje z zagranicznymi ośrodkami badawczymi – DESY Hamburg oraz ESS Lund – współtworząc systemy dystrybucji wzorcowego sygnału synchronizacji.
Jako asystent dydaktyczny prowadzi zajęcia laboratoryjne poświęcone zagadnieniom integralności sygnałowej, podstawom projektowania układów analogowych i wysokich częstotliwości oraz podstawom systemów mikroprocesorowych.
Opis warsztatu:
Maciej podczas spotkania z uczestnikami Konferencji EMC for Business 2019 skupił się na praktycznym podejściu do pomiarów parametrów macierzy S dla transmisyjnych torów wysokich częstotliwości w płytkach drukowanych. Do pomiaru wykorzystał laboratoryjne płytki demonstracyjne, wskazując przy tym najczęściej popełniane przez laborantów błędy, dodatkowo omawiając ich wpływ na parametry całego toru. W efekcie otrzymane wyniki porównał z symulacjami wybranych torów, zwracając szczególną uwagę na problem przesłuchów i sprzężeń w torach wysokich częstotliwości.
Maciej, wszystkim uczestnikom warsztatu, dał przy okazji istotne wskazówki, jak poradzić sobie z tymi negatywnymi czynnikami, omawiając przykład układów realizowanych w Instytucie Systemów Elektronicznych (ISE).
